Ludzkie ciało jest piękne, ciekawe, podobnie jak ciało każdego żyjącego organizmu.
Nagość zazwyczaj wywołuje emocje, poprzez radość, swobodę u jednych, obrzydzenie i wstyd, lub podniecenie dla innych.
Dlaczego niektórzy ludzie postrzegają nagie ciało negatywnie? Odwracają wzrok, brzydzą się, unikają.
Emocjonalne podejście do nagości jest spowodowane nierzadko błędnie indukowanymi społecznie poglądami.
Pornografia spłyca seksualność, wykrzywia rzeczywistość.
Jesteśmy zwierzętami, wszyscy mamy potrzeby, ale jako gatunek inteligentny powinniśmy rozumieć i kontrolować swoje odruchy.
Będąc uczestnikiem imprez naturystycznych w stylu: „światowy przejazd nago na rowerze” (WNBR), zauważyłem pewną tendencję.
Kobiety szybko uważają, że staną się obiektem seksualnym, w mniejszości osaczone stają się niemiłe i zdystansowane dla mężczyzn.
Mężczyźni z kolei albo myślą, że męski rozmówca jest homoseksualistą, albo są homoseksualistami i celowo zmniejszają dystans, naruszając przestrzeń osobistą.
W efekcie z teoretycznej otwartości wychodzi trudny stan, który jej zaprzecza.
Zaawansowany w inteligencji człowiek, a daje się prowadzić żądzami.
Nagość to tylko obraz. Obraz nie ma złych i dobrych elementów. Problem jest tylko z interpretacją.
Jeśli jest ona traktowana z perspektywy seksualnej, niechcianej, wywołuje bunt, agresję.
W takich emocjach trudno jest przeanalizować powody takich poglądów, co powoduje próby zmiany rzeczywistości.
Część osób próbuje zasłaniać swoje ciało, starają się unikać nagości, odwracać się od niej.
Niektórzy w ekstremalnych przypadkach niszczą swobodę osobistą i wywołują uczucie wstydu albo karzą.
Powinniśmy być otwarci na ludzi i na nagość, rozumieć swoje potrzeby oraz odruchy i nie upraszczać ich.
Zaakceptować nie perfekcję swoją i innych, skupiając się na istotniejszych globalnie celach, jak przykładowo zdrowie planety.
